उपहार तिम्रो अन्तस्करण देऊ मलाई
यथार्थ जे छन् ती अनावरण देऊ मलाई
वर्षौ देखि जर्जर छु भग्नाबशेष हुन बाँकी
नढल्दै निर्माणको उदाहरण देऊ मलाई
पुछ्न थाल्यौ मलम फेरि नसुक्दै घाऊहरु
प्रतिबद्धता ओखतीको आमरण देऊ मलाई
उही पुरानो ढाँचा नै किन नयाँ परिवेशमा
नमक्किने परिस्कृत संस्करण देऊ मलाई
पाराकाष्ठा नाघीसक्यो तिम्रो ओठे शब्दजालले
म फ्याँकिदिन्छु तिम्रो आवरण देऊ मलाई
** यो ब्लग कहिले चै भाँडो तर कहिले चैं हाँडो हुनेरहेछ साच्चै। अघिल्लो महिना देखि हुदै गरेको अस्थिरता र ब्यस्तताको कारण निकै पछी आज तर मेरो पुरानो डायरीबाट मेरो गन्थन झिकेर यता नयाँ झुपडीमा सारेकी छु जस्ताको त्यस्तै..:)
