रूखो शब्द मर्यादामा, हाल्न नखोज
कस्को चाह कति भनि चाल्न नखोज
संझे चोखो प्रेम तर रे’छ वासना
आलिंगनले भो मन गाल्न नखोज।
ठक्करमा थाम्यौ पृय लाग्यो आधार
पाप-पुण्य भित्र अब ढाल्न नखोज।
पिएँ बिषको ज्वाला अ-मृत ठानेर
भुंग्रो भाको मुटु फेरि बाल्न नखोज
भविष्य छ सिंगै हेर क्षितिज सम्म
पुरानो द्विविधा अझै पाल्न नखोज
No comments:
Post a Comment